عربی‌نویسی در کتاب فارسی نادرست است
تاریخ انتشار: ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۹۵۲۹۶
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: احادیث و روایات کوتاه و بلند بسیاری از امامان معصوم (ع) برای ما به یادگار مانده‌است که مسیر زندگی‌مان را روشن می‌کنند. این روایات در کتاب‌های معتبری توسط عالمان بزرگ جهان تشیع گردآوری شده‌اند.
کتاب «عیون اخبار الرضا» (ع) یکی از کتاب‌هایی است که شامل احادیث و گوشه‌هایی از زندگی امام رضا (ع) است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کتاب «امام رضا (ع) و زندگی» یکی دیگر از کتاب‌هایی است که نویسنده در آن تلاش کرده است احادیث مرتبط با رفتار و سبک زندگی امام رضا (ع) را از منابع مختلف استخراج کند و با دسته بندی در هشت بخش آنچه امام رضا (ع) در مواجهه با خانواده، مردم، نیازمندان و حاکمان انجام می‌داده و توصیه می‌کرده را تدوین کند.
در بعضی از بخش‌ها نیز ادب و آداب امام در زمینه خورد و خوراک، پوشش، عبادت و علم و حکمت مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین جزئیات رفتار امام؛ از اعمال بهداشتی هفته تا توصیه‌های غذایی، تا رفتار ایشان در دادگاه و اعمال شأن در مناسبت‌های خاص از دیگر موارد این کتاب است.
این کتاب به تازگی توسط انتشارات به نشر منتشر شده است، به همین بهانه با مهدی غلامعلی نویسنده آن به گفتگو پرداخته‌ایم.
مشروح متن این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
* جناب غلامعلی کتاب «امام رضا (ع) و زندگی» چگونه شکل گرفت؟
مقام معظم رهبری در سفری که در دهه ۸۰ به استان خراسان‌شمالی داشتند، در خصوص سبک زندگی صحبت کردند؛ ایشان فرمودند در عرصه سبک زندگی باید تدابیری صورت گیرد و اقداماتی انجام شود. من بعد از فرمایش رهبری به این فکر فرو رفتم که در عرصه زندگی ائمه اطهار (ع) چه بخش‌ها و اطلاعاتی را می‌توانیم به عنوان سبک زندگی انتخاب و به مردم ارائه بکنیم.
از آنجایی که دانش‌آموخته دانشگاه قرآن و حدیث هستم و اکنون در همین دانشگاه عضو هیأت علمی هستم. بر اساس این دغدغه و پیشینه تحصیلی، در گروه علوم حدیث بررسی کردم و دیدم زندگی چند معصوم از جهت تعداد احادیث این ظرفیت را دارد که گزارشی از سبک زندگی آنان ارائه کرد.
از نظر کثرت منابع موجود اول از همه درباره پیامبر (ع) منابع داریم و کتاب سنن النبی هم به‌طور تقریباً کامل حاوی سبک زندگی ایشان است. نفر دومی که روایات درباره زندگی ایشان به حد قابل توجهی وجود دارد شخصیت امیرالمومنین (ع) هست، نفرات سوم امام باقر و امام صادق و بعد امام رضا (ع) هستند.
از میان این بزرگواران امام رضا (ع) را به دلایل قلبی که برای خودم محفوظ است انتخاب کردم. از طرفی وجود امام رضا (ع) در ایران و تعلق خاطر ما به ایشان و اینکه روایات مربوط به امام رضا (ع) از جهاتی نسبت به ائمه‌ای که نام بردم محدودتر است و راحت‌تر می‌شد این کار را انجام داد و نیز اینکه امام رضا (ع) در مقام حکومت قرار گرفته بوده و در همین مدت کوتاه حضور در خراسان کاتبان زندگی ایشان را خیلی خوب به تصویر کشیدند.
* از چه منابعی برای نگارش استفاده کردید؟
اگرچه در خصوص سبک زندگی امام رضا (ع) چه قبل از این کتاب و چه بعد از این کتاب، آثار متعددی نوشته شده، اما این کتاب ویژگی‌هایی از جمله محتوا و نیز از جهت ساختار و نحوه ارائه دارد.
چراکه با توجه به مطالعات حدیثی بنده، از کتاب‌های فارسی و متون همسو استفاده نکردم و صرفاً از منابع اصلی بهره گرفتم. عیون اخبارالرضا (ع)، مسند الامام‌الرضا (ع) و جلد مربوط به امام رضا (ع) در کتاب شریف بحارالانوار از اصلی ترین منابع مورد استفاده برای نگارش این کتاب بود. علاوه بر این، از مباحث پیرامونی مثل مباحث رجالی استفاده کردم؛ که بعدها برکات این کار در کتاب در جستجوی خورشید در بحث بررسی راویان احادیث امام رضا (ع) متبلور شد.
* تا چه اندازه در معرفی امام رضا (ع) به عنوان الگو موفق بودید؟ به‌نظرتان مخاطب با کتاب ارتباط می‌گیرد؟
برای من مهم بود متنی که می‌خواهم ارائه کنم و به امام رضا (ع) نسبت بدهم متقن و قابل اعتماد باشد. از لحاظ ساختاری و نحوه ارائه نیز می‌دانیم که همه ائمه‌اطهار (ع) فضائل و کرامات زیادی دارند؛ که برخی از این فضائل و کرامت‌ها مربوط به زندگی عادی آن‌ها است و برخی معجزه و کرامت است.
آنچه من مراعات کردم این است که یک معجزه و یک کرامت در این کتاب نیاوردم. من امام رضایی را معرفی کردم که در زندگی بتوانم الگو قرار بدهم؛ نه امام رضایی که علم غیب دارد و کارهای خارق‌العاده انجام می‌دهد. امام رضایی که پیشوای دینی مردم هست و در زندگی‌اش مثل همه مردم مشکلات و مسائلی دارد.
در حقیقت آنچه از زندگی امام رضا (ع) قابل الگوبرداری بوده در این کتاب آمده‌است. در این فضای ساختاریِ کاملاً قابل الگوبرداری، ما یک فضای داستانی ایجاد کردیم و به گزارش روایی صرف بسنده نشده‌است و برای حفظ شکل داستانی اثر، من مقید بودم که اصلاً کلمه عربی در این کتاب استفاده نکنم و به جز بخش مربوط به دعاهای حضرت، بقیه بخش‌ها کاملاً فارسی باشد.
* کمی هم از سختی کار بگویید!
این کتاب از مرحله پژوهش تا نگارش نزدیک به یک سال زمان برد و اساساً تدوین چنین کتاب‌هایی از چند جهت سختی دارد؛ یک از نظر منابع؛ ما نویسندگان خوش‌قلم زیادی داریم که عربی بلد نیستند و به منابع اصلی مراجعه نمی‌کنند.
استفاده از منابع واسطه و فرعی سبب می‌شود بخش‌هایی از اطلاعات را از دست بدهیم. از طرفی برخی ترجمه‌ها، ترجمه‌های دقیقی نیستند و به‌نسبت منبع اصلی بهره‌وری لازم را ندارد. مشکل دیگری که در نگارش آثار این چنینی وجود دارد، ارتباط یک روایت با بقیه روایت‌ها است که از یک فرد معصوم نقل شده‌است.
اصطلاحی داریم به نام خانواده حدیث؛ در خانواده حدیث مجموعه احادیثی که راجع به یک موضوع هست را گردآوری می‌کنند و محقق باید برای به‌دست آوردن متن کامل یک حدیث، منابع مختلف را مطالعه کند و مثل پازل یک مبحث را از منابع مختلف جمع‌آوری کرده و کنار هم بچیند. این کار یک پژوهش جدی را می‌طلبد. مساله مهم بعدی این است که در بخش ارائه و تصویرسازی و نظم دادن به داستان، نویسنده باید مراقب باشد مطلبی را به کذب به امام نسبت ندهد. امامان و پیامبر (ع) حجج الهی هستند، اگر من حرفی بیاورم که امام نگفته چه بسا جسارت به امام کرده‌باشم و مقام امام را پایین آورده باشم. این کار، معصیت است و به باور مردم لطمه می‌زند. پس فردی که در حوزه شخصیت‌سازی و تصویرسازی امام کار می‌کند، باید این ملاحظات شرعی را داشته‌باشد.
مشکل دیگر بحث عربی‌نویسی است. از نظر من عربی‌نویسی در کتاب فارسی نادرست است. باید حداقل متن عربی را برای مخاطب فارسی زبان آورد؛ مگر اینکه جایی ضرورت داشته‌باشد.
کد خبر 5887318منبع: مهر
کلیدواژه: مقام معظم رهبری انتشارات به نشر امام رضا ادبیات آیینی کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب آستان قدس رضوی کتاب و کتابخوانی معرفی کتاب اربعین 1402 انقلاب اسلامی ایران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان حوزه هنری بنیاد ملی بازی های رایانه ای دفاع مقدس اربعین حسینی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بازی های رایانه ای دفتر نشر فرهنگ اسلامی رونمایی کتاب زندگی امام رضا سبک زندگی بخش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۹۵۲۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی سخت است آیا فلسفه می‌تواند کمک کند؟
فرارو- کی رن ستیا، استاد فلسفه در دانشگاه‌ام آی تی در کمبریج در ماساچوست است. عمده فعالیت‌های فلسفی او در زمینه اخلاق، معرفت‌شناسی و فلسفه ذهن هستند. از ستیا کتاب «راهنمای مواجهه فلسفی با میانسالی» با ترجمه «سینا بحیرایی» توسط انتشارات «مهرگان خرد» به زبان فارسی چاپ شده است. تازه‌ترین کتاب او «زندگی سخت است» نام دارد و با مضمونی فلسفی دارای فصولی در مورد ناتوانی، تنهایی، اندوه، شکست، بی‌عدالتی، پوچی و امید است. این کتاب به عنوان یکی از بهترین کتاب‌های معرفی شده از سوی نشریه «نیویورکر» در سال ۲۰۲۲ میلادی انتخاب شده است. از دیگر کتاب‌های او می‌توان به «شناخت درست از غلط» (انتشارات آکسفورد، ۲۰۱۲ میلادی) و «دلایل بدون عقل گرایی» (انتشارات دانشگاه پرینستون، ۲۰۰۷ میلادی) اشاره کرد.
به گزارش فرارو به نقل از وُکس، فلسفه چیست؟ این یک پرسش قدیمی است شاید یکی از قدیمی‌ترین پرسش‌ها در تاریخ فلسفه و هرگز یک پاسخ متفق القول درباره آن وجود نداشته است. برخی از افراد فکر می‌کنند هدف فلسفه این است که دنیا را معنا کند تا نشان دهد چگونه همه چیز به یکدیگر پیوند خورده است. برای عده‌ای دیگر فلسفه ابزاری عملی است که باید به ما بگوید چگونه زندگی کنیم. اگر شما در اردوگاه دوم قرار دارید پس منصفانه است که بگویم فلسفه را نوعی خودیاری قلمداد می‌کنید. این یک سنت فکری است که دست کم از لحاظ نظری می‌تواند شما را به سوی زندگی‌ای بهتر یا چیزی شبیه به آن راهنمایی کند.
من در کتاب خود تحت عنوان "راهنمای مواجهه فلسفی با میانسالی" نشان داده ام که فلسفه می‌تواند به ما در مواجهه با مشکلات عینی زندگی و روزمره و دست و پنجه نرم کردن با آن کمک کند.
من در کتاب ام نوشته ام "زندگی سخت است". آیا فلسفه زندگی می‌تواند در این سه واژه خلاصه شود به گمان ام می‌تواند. فیسلوفان عصر باستان مانند افلاطون و ارسطو در مورد زندگی ایده آل می‌اندیشیدند و سعی می‌کردند نقشه‌ای برای آن ارائه دهند. این می‌تواند غیر واقع بینانه و هم به نوعی خود تنبیه کننده باشد. اغلب راه درست برای نزدیک شدن به زندگی ایده آل این است که فکر کنید: "این در دسترس نیست. من نباید خود را بخاطر این واقعیت که در دسترس نیست سرزنش کنم". واقعیت آن است که خوب زندگی کردن یا تا آنجا که می‌توانید خوب زندگی کردن مربوط به مواجهه با روش‌هایی است که در آن زندگی سخت است.
بحران میانسالی یکی از آن پدیده‌های فرهنگی است که تاریخ پیدایش خاصی دارد. "الیوت ژاک" روانکاو کانادایی در سال ۱۹۶۵ میلادی مقاله‌ای با عنوان "مرگ و بحران میانسالی" و منشاء اصطلاح بحران میانسالی از آنجاست. ژاک به بیماران و زندگی هنرمندانی که بحران‌های خلاقانه میانسالی را تجربه کرده بودند نگاه می‌کرد. آنان اکثرا در دهه سوم عمرشان به سر می‌بردند و این موضوع واقعا با کلیشه بحران میانسالی امروزی سازگاری ندارد. تغییری در طرز فکر مردم در مورد بحران میانسالی ایجاد شده است. اکنون ایده این است که رضایت از زندگی افراد به شکل U با شیب ملایمی است که اساسا حتی اگر یک بحران نباشد افراد در دهه چهارم عمر خود در پایین‌ترین سطح آن شیب قرار دارند. این موضوع برای زنان و مردان صدق می‌کند و در سراسر جهان به درجات مختلف صدق می‌کند و بسیار فراگیر است. بنابراین، وقتی افرادی مثل من در مورد بحران میانسالی صحبت می‌کنند چیزی که واقعا در ذهن دارند بیشتر شبیه یک بیماری میانسالی است ممکن است به سطح بحران نرسد، اما به نظر می‌رسد چیزی به طور مشخص در مورد یافتن معنا و جهت گیری در این دوره میانسالی چالش برانگیز است.
بسیاری از موارد درباره بحران میانسالی وجود دارد. برخی در آن مقطع به گذشته نگاه می‌کنند و احساس پشیمانی می‌کنند. همیشه این حس وجود دارد که گزینه‌های شما محدود شده اند. این احساس وجود خواهد داشت که پیش‌تر فرصت‌هایی باز برای شما وجود داشتند و انواع مختلفی از زندگی وجود داشند که واقعا برای تان جذاب بودند، اما اکنون به روشی واضح، مادی و عینی نمی‌توانید با آن‌ها زندگی کنید. هم چنین این پشیمانی وجود دارد که همه چیز در زندگی شما اشتباه پیش رفته است شما اشتباه کرده اید اتفاقات بدی رخ داده و اکنون پروژه این است:"چگونه بقیه عمرم را در این شرایط ناقص زندگی کنم"؟ زندگی رویایی برای بسیاری از ما گزینه‌ای خارج شده از دسترس قلمداد می‌شود.
افراد هم چنین این احساس را دارند که بخش عمده زندگی درگیر روزمرگی است. به جای چیز‌هایی که زندگی را با ارزش به نظر می‌رسانند فقط یکی پس از دیگری درگیر روزمرگی هستیم. سپس مرگ به نظر می‌رسد که در فاصله‌ای قرار دارد که می‌توانید آن را با عباراتی که واقعا قابل درک هستند اندازه گیری کنید. شما این حس را خواهید داشت که یک دهه چگونه است و در بهترین حالت صرفا سه تا چهار دهه باقی مانده پیش روی تان خواهد داشت.
بخشی از احساس از دست دادن به چیزی مربوط می‌شود که فیلسوفان آن را "ارزش‌های غیر قابل مقایسه" می‌نامند. این ایده که اگر بین ۵۰ تا ۱۰۰ دلار انتخاب کنید و ۱۰۰ دلار را بگیرید لحظه‌ای پشیمان نمی‌شوید. اما اگر بین رفتن به کنسرت یا ماندن در خانه و گذراندن وقت با فرزندتان یکی را انتخاب کنید در هر صورت چیزی غیر قابل جایگزین را از دست خواهید داد.
یکی از چیز‌هایی که ما در میانسالی تجربه می‌کنیم انواع زندگی‌هایی است که نمی‌توانیم زندگی کنیم که با زندگی ما متفاوت است و هیچ جبرانی واقعی برای آن وجود ندارد و این می‌تواند بسیار دردناک باشد. فکر این که "من می‌توانستم زندگی بهتری داشته باشم همه چیز می‌توانست برای من بهتر پیش برود" تقریبا همیشه وسوسه انگیز است، اما می‌توانید این گونه فکر کنید که اگر هرگز فرزند فعلی تان را نداشتید با افراد فعلی‌ای که دوست هستید ملاقات نمی‌کردید، اما واقعیت آن است که در غیر این صورت یعنی در صورت نداشتن فرزند چند دوست دیگر داشتید که عالی بودند.
نقطه شروع آن است که با سختی‌ها بنشینیم و آن‌ها را تصدیق کنیم و سپس برای درک آن چه واقعا در حال رخ دادن است تلاش کنیم و ویژگی آن را واقعا توصیف کنیم. این با نوعی روش شناسی فلسفی مرتبط است که من آن را پذیرفته ام. بین توصیف ادبی و انسانی پدیده‌هایی مانند غم و اندوه و تأمل فلسفی تداوم واقعی وجود دارد.
اغلب آن چه تأمل فلسفی ارائه می‌دهد کمتر دلیلی بر این است که شما باید این گونه زندگی کنید و مفاهیم بیشتری را برای بیان تجربیات خود و سپس ساختار و راهنمایی نحوه ارتباط خود با واقعیت را نشان دهید. از این طریق می‌توانیم بفهمیم که چگونه فلسفه می‌تواند به عنوان خودیاری عمل کند.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»